پیشنهاد میکنم در این روزهای فقر قصهگویی، «خانه دختر» را از دست ندهید. نه فقط برای متن پرویز شهبازی (که البته از بهترین و مدرنترین فیلمنامههای اوست)؛ بیشتر اتفاقن برای اجرای غافلگیرکنندهی شهرام شاهحسینی از یک داستان پیچیدهی شهری، که در پسزمینه، نقد تندوتیزی به سنتها هم هست. اجرایی خوب، مدیون چند مُهرهی اساسی. کلیدیترینهاشان؟ یک مرتضا غفوری شگفتانگیز پشت دوربین و یک حامد بهدادِ اندازه و باهوش جلوی دوربین.
برگه 1