درخونگاه فیلم اجراست. فیلم کارگردانی. فیلم ساختن فضاها و کنترل استادانه بر آنها. فیلم حرکتهای مدام در فضاهای تنگ و بسته، بیآنکه بفهمی چه اندازه زمان دارد در یک لوکیشن محدود میگذرد.
سیاوش اسعدی به گواه دو فیلم قبلی و این آخری کارگردان است. مُهر دارد. سینمای خودش را. در این دو دهه، کم پیش آمده در سومین فیلم یک نفر، بنویسم سینمای فلانی. دربارهی او به شهامت مینویسم «سینمای سیاوش اسعدی».
درخونگاه «سینما»ست. شبیه فیلمهایی که ما را عاشق سینما کرد. خوندار و گرم. امین حیاییاش شمایل یک ضدقهرمان دوستداشتنیست. فیلمیست که هنوز به قهرمان احترام دارد. از آن فیلمها که این روزهای واقعگرایی و تلخی و مستندنمایی، کمتر شبیهاش ساخته میشود.
برگه 1