شاید سی چهل سال بعد، امشب و این «شوی تفاوت» که در مراسم اسکار اجرا شد، فقط سوالبرانگیز و احمقانه بهنظر برسد ولی امشب، حال ما را خوب گرفت.
متنفرم از این ژشتهای مزخرف «اولینبار» و «اهمیت به مسائل روز» و …؛ با این حجم شوخیهای مسخرهای که دربارهی «آواتار» و کامرون شد و بالدوین و استیو مارتین آن آخر کار تکمیلش هم کردند و البته میزان حسادتی که در حرفهای همهی دیگر حاضران روی استیج موج میزد.
امشب در اسکار کسی «رویا» نداشت. کسی «آینده» را ندید. به همین سادگی…
دیدگاهتان را بنویسید